www.alkoholizmsos.fora.pl

Przedmarancza

Tylko ty możesz odpowiedzieć na to pytanie.
Nie jest to takie proste. Cały czas gdy braliśmy, mówiliśmy: w każdej chwili mogę przestać. Nawet jeśli na początku rzeczywiście tak było, teraz jest inaczej. To narkotyki nas zwyciężyły. Żyliśmy po to, żeby brać i braliśmy po to, aby żyć. Uzależniony to osoba, której życiem kierują narkotyki. Być może zdajesz sobie sprawę, że masz problem z narkotykami, ale nie uważasz się za uzależnionego. Każdy z nas miał własną odpowiedź na pytanie: Kto to jest uzależniony. Jeżeli wkraczasz na dobrą drogę, bycie uzależnionym przestaje być sprawą wstydliwą. Jeżeli utożsamiasz się z naszymi problemami, możesz utożsamić się z naszym sposobem na ich rozwiązanie.
Poniższe pytania ułożyli uzależnieni powracający do zdrowia w NA.
Jeżeli nie masz pewności, czy jesteś uzależniony, czy nie, przeczytaj je i postaraj się odpowiedzieć jak najuczciwiej.

1. Czy kiedykolwiek brałeś w samotności?
2. Czy zdarzało ci się zmieniać jeden narkotyk na drugi, myśląc, że to rozwiąże twój problem?
3. Czy kiedykolwiek oszukałeś lub okłamałeś lekarza, aby zdobyć potrzebne ci recepty?
4. Czy kiedykolwiek kradłeś, by zdobyć narkotyk?
5. Czy regularnie bierzesz budząc się rano lub kładąc do łóżka?
6. Czy kiedykolwiek wziąłeś narkotyk po to, aby opanować skutki działania innego?
7. Czy unikasz miejsc lub ludzi, którzy nie akceptują zażywania narkotyków?
8. Czy kiedykolwiek wziąłeś narkotyk, nie wiedzącjakie może mieć działanie lub nie wiedząc wogóle co bierzesz?
9. Czy zaniedbywałeś swoje obowiązki związane z praca lub szkołą z powodu brania?
10. Czy byłeś kiedyś aresztowany w związku z braniem?
11. Czy kiedykolwiek kłamałeś w odpowiedzi co i ile wziąłeś?
12. Czy próbowałeś przestać lub kontrolować branie?
13. Czy stawiałeś kupno narkotyku przed swoimi zobowiązaniami finansowymi?
14. Czy byłeś kiedyś w areszcie, szpitalu lub na oddziale detoksykacyjnym z powodu brania
15. Czy branie przeszkadza ci w spaniu lub jedzeniu?
16. Czy myśl o nie posiadaniu narkotyku przeraża cię?
17. Czy wydaje ci się ,że twoje życie jest niemożliwe bez narkotyków?
18. Czy kiedykolwiek poddajesz w wątpliwość swoje zdrowie psychiczne
19. Czy twoje branie unieszczęśliwia rodzinę?
20. Czy myślisz , że nie potrafiłbyś się dobrze bawić bez narkotyków?
21. Czy kiedykolwiek czułeś się zagrożony, winny lub zawstydzony z powodu brania?
22. Czy często myślisz o narkotykach?
23. Czy miałeś uzasadnione lub nie określone lęki?
24. Czy branie wpłynęło na twoje życie seksualne?
25. Czy kiedykolwiek brałes narkotyk który nie był twoim ulubionym?
26. Czy kiedykolwiek brałes z powodu psychicznego bólu lub stresu?
27. Czy kiedykolwiek przedawkowałeś?
28. Czy bierzesz nadal nie zważając na negatywne konsekwencje?
29. Czy myślisz, że możesz mieć problem z narkotykami

Czy jestem uzależniony? To pytanie, na które tylko ty możesz sobie odpowiedzieć. Liczba twierdzących odpowiedzi na powyższe pytania może być bardzo różna i nie to jest nie to jest najistotniejsze. Najważniejsze jest to jak czułeś się odpowiadając i jak branie wpłynęło na twoje życie. Część tych pytań nawet nie dotyka słowa narkotyk. Uzależnienie jest bardzo podstępną chorobą mająca wpływ na wszystkie dziedziny życia - nawet te, które na pierwszy rzut oka mają niewiele wspólnego wspólnego narkotykami. Ważniejsza niż same środki, których używałeś, jest odpowiedź na pytanie dlaczego po nie sięgałeś i co z tobą zrobiły.
Kiedy po raz pierwszy czytamy te pytania, myśl że moglibyśmy być uzależnieni wywołuje strach. Część próbuje zabić w sobie takie myśli mówiąc:
- Te pytania są bez sensu
- Ja jestem inny. Wiem, że biorę, ale nie jestem uzależniony. To wszystko dlatego, że mam problemy emocjonalne, rodzinne, w pracy
- Nie potrafię się skupić
- Jestem w stanie przestać jeśli znajdę tę właściwą osobę, dostanę prace itd.

Jeśli nie dopuścisz do siebie faktu, że narkotyki to twój problem, nie jest możliwy postęp w leczeniu. Te pytania, jeżeli podszedłeś do nich uczciwie, pomogą ci zobaczyć, jak narkotyki sprawiły, że przestałeś kierować swoim życiem. Uzależnienie to choroba, która nie leczona kończy się szpitalem, więzieniem albo śmiercią. Wielu z nas trafiło do NA, ponieważ narkotyki przestały nam dawać to czego od nich oczekiwaliśmy. Uzależnienie zabrało nam dumę, szacunek do samego siebie, rodzinę, ukochane osoby, a nawet chęć do życia. Jeżeli nie upadłeś jeszcze tak nisko, wcale nie musisz. Odkryliśmy, że nasze własne piekło było wewnątrz nas. Jeżeli potrzebujesz pomocy znajdziesz ją we Wspólnocie Anonimowych Narkomanów. Szukaliśmy pomocy, przychodząc do NA. Czuliśmy się pokonani i nie wiedzieliśmy, czego możemy się spodziewać po pierwszym mityngu. Po pewnym czasie zauważyliśmy, że innym na nas zależy i że chcą nam pomóc. Pomimo, że świadomość mówiła nam: nie uda się, ludzie we wspólnocie dali nam nadzieję, przekonując nas, że możemy powrócić do zdrowia. Otoczeni innymi uzależnionymi poczuliśmy, że nie jesteśmy sami w tym co robimy. Wiemy, że chodzi o całe nasze życie. Stawiamy swój powrót do zdrowia na pierwszym miejscu, dlatego też program nasz odnosi zamierzony skutek.

Stwierdziliśmy, że:

1.Jesteśmy bezsilni wobec nałogu i przestaliśmy kierować własnym życiem

2.Wprawdzie nie jesteśmy odpowiedzialni za naszą chorobę, ponosimy jednak odpowiedzialność za nasz powrót do zdrowia.

3.Nie możemy stale winić ludzi, miejsc i rzeczy za nasze uzależnienie. Musimy stanąć twarzą w twarz ze swoimi problemami i uczuciami. Najlepszą bronią w powrocie do zdrowia jest powracający do zdrowia uzależniony.